Baldwin ve Ford un Eğitim Transferi Modeli

 

 

------------------------------------------------------

T .Baldwin, J. Ford, "Transfer Of Training : A review and Directions for future research " , Personnel Psychology", 41(1), p.63-105 (Baldwin in araştırmasından çeviridir.  Çeviren:  Gül SEVENCAN, Kırklareli Üniversitesi Öğretim Görevlisi)

 Ocak, 2012

------------------------------------------------------

 

 

 

Baldwin ve Ford Modeli

1988’de Baldwin ve Ford tarafından yapılan gözlemsel literatür taraması, eğitim transfer araştırmalarında bir dönüm noktası olmuştur. Bu literatür taraması, erken eğitim transfer araştırmalarının dört temel sınırlamasını tanımlayarak kritik araştırma boşluklarını ortaya çıkarmıştır.

1)      Transferin nasıl tanımlanacağı ve işlevselleştirileceğinin kriter sorunu

2)      Dışsal geçerliliğin eksikliği

3)      Transfer modelinin dürtü araştırmasına dönüştürülmesi eksikliği

4)      Eğitimin iklim, destek ve fırsatlarının kullanılmasında kavramsallaştırma ve işlevselleştirme eksikliği

Ayrıca literatür taramasından Şekil ‘de gösterilen Transfer Süreç Modelini geliştirmişlerdir. Bu model, transfer sürecin anlaşılması için bir taslak oluşmasını sağlamış ve eğitim transferini etkileyen faktörlerin belirlenmesine yardımcı olmuştur.

Eğitim modellerinin transferlerinde bilinenin en iyisi Baldwin ve Ford(1988) tarafından geliştirilmiştir. Bu model büyük ölçüde bireysel özelliklerin, iş tutumu ve çalışma ortamının eğitim süreci transferini nasıl etkilediğini araştırmak için kullanılmaktadır.

Eğitim modeli transferinin geçerliliği, farklı endüstri ve kültürlerde yapılan birçok çalışmayla kabul edilmiştir. Baldwin ve Ford transfer prosesini, eğitim giriş faktörleri, eğitim çıktıları ve eğitim koşulları açısından tanımlamışlardır. Eğitim sonuçları, eğitim programı sırasında ve program tamamlandıktan sonra eğitim materyalinin akılda kalmasıyla ortaya çıkan orijinal öğrenilenlerin miktarı olarak tanımlanmaktadır. Eğitim giriş faktörleri kursiyer özellikleri, eğitim tasarımı ve çalışma ortamı özelliklerini içermektedir.  En büyük eğitim tasarım faktörleri, öğrenme ilkelerinin birleştirilmesi, eğitim materyallerinin derecelendirilmesi ve eğitim içeriğinin iş ile bağlantısıdır.

Kursiyer özellikleri yetenek ya da beceri, motivasyon ve kişilik faktörlerinden oluşmaktadır. Çalışma ortamı özellikleri denetim ya da meslektaş desteği gibi çevre koşullarını ve ayrıca işte uygulanarak öğrenilmiş davranışların kısıtlamalarını ve imkanlarını içermektedir.